Banner trap
< terug naar eerdere winkelverhalen

September 2019


Ik wist dat ik op een goede plek beland was, toen een enthousiaste meneer het boek De galanthofielen – 160 jaar sneeuwklokjesliefhebbers kwam ophalen. Het was buiten al volop mei, en het laatste bloeiende exemplaar van de frisse lentebode (‘galantus’ in het Latijn) had zijn bescheiden witte blaadjes alweer afgelegd. Om de tijd tot het volgende voorjaar tóch door te komen, ging meneer zich maar verdiepen in de biografieën van gelijkgestemden.

Als je in een boekhandel als Van Someren & Ten Bosch werkt, spreek je constant bijzondere mensen. Vaste klanten en mensen die hier voor het eerst komen en blij verrast zijn door het aanbod en de sfeer. Velen komen binnen met een boekenverhaal. Hartverscheurende verhalen zitten daar soms bij. Zo sprak ik de man die op zoek was naar de boeken uit zijn kindertijd: zijn ouders hadden tijdens hun verhuizing, zonder overleg, zijn complete bibliotheek naar de stort gebracht. De weemoedige manier waarop hij een nieuw exemplaar van The Wind in the Willows vasthield, zou hete tranen in de ogen van de meest geharde boekenhater doen opwellen.

Wat deze boekhandel zo magisch maakt? Dat is een combinatie van factoren. Aan de ene kant de mensen die hier nú rondlopen: de klanten en collega’s die ieder hun eigen weg naar deze papieren schatkamer vonden. En ook de dingen die je samen meemaakt: van het kleine meisje dat door een langsscherend foliant werd omgemept en pas tot bedaren kwam bij het zien van een Dikkie Dik-kleurplaat, tot de mevrouw die onderaan de trap door een wesp werd aangevallen. Dat komt misschien elders vaker voor, maar alleen hier kon het gebeuren dat diezelfde wesp, in één beweging door, een spinnenweb onder de onderste traptree invloog en door een struise spin verorberd werd, als straf voor zijn onacceptabele gedrag.

Aan de andere kant zijn het de mensen die hier vroeger gewerkt hebben: al 175 jaar lopen hier collega’s van mij rond. Al zijn de vragen door de jaren veranderd (‘…wilde u Bilderdijk in leer, in halfleer, of ingenaaid?’), en hebben de generaties klanten elkaar opgevolgd (‘Gaat u zitten, mevrouw Gerhardt!’ ‘Kan ik u van dienst zijn, meneer Bloem?’), sommige dingen blijven hier gelukkig hetzelfde. Het mysterieuze magazijn in de smalle, hoge gang, het zoeken naar boeken, en de altijd aanlokkelijke voorraad op de planken.

Mij raken ze hier voorlopig niet kwijt!

Inschrijven nieuwsbrief