Dennis Voigt, aspirant uitvaartverzorger

Laatste boek: De reparatie van de wereld van Slobodan Šnajder, een indrukwekkende schets van de worsteling die Georg Kempf, een door de Waffen-SS ingelijfde Volksduitser, doormaakt. Op dit moment ben ik veel bezig met de Tweede Wereldoorlog en het Nederlandse verzet. Boeken van overlevenden als Edith Eger (De Keuze) en Primo Levi (Is dit een mens) zijn belangrijk voor me. Hoe duister hun leven ook was, ze hielden altijd hoop en wisten als mens overeind te blijven. Daar heb ik veel aan in mijn eigen leven.

Houdt van: Al zo lang ik mij kan herinneren is lezen een rode draad in mijn leven. In de vijfde klas bracht een leraar mij op het spoor van Hugo Claus en Het verdriet van België deed mij beseffen hoe mooi de Nederlandse literatuur kan zijn. Terwijl anderen naar de disco gingen, zat ik heerlijk thuis met een boek. Als een boek goed geschreven is, voelt de hoofdpersoon al snel als een vriend. Tijdens mijn opleiding tot uitvaartverzorger las ik alles wat los en vast zat over rouw en de dood, maar ik ben ook geïnteresseerd in actuele thema’s als racisme en slavernij, boeken over taal, wat niet eigenlijk? De laatste jaren ben ik fanatiek bezig met een inhaalslag van de wereldliteratuur en lees ik naast Franse en Russische auteurs ook veel Engels: David Vann, Willy Vlautin en Elizabeth Strout zijn auteurs die op geen enkele leeslijst zouden mogen ontbreken.

Favoriete leesplek: Op de bank met de hond op schoot en een pot thee (winter) of een rosé en een kaasplankje (zomer). Ik volg een aantal uitgeverijen op Facebook en bereid mijn bezoek aan de winkel uitgebreid voor. De aangeschafte boeken komen thuis, keurig verpakt in een beschermpapiertje, op de vensterbank te staan. Om te voorkomen dat ik alleen nog maar mijn lievelingsschrijvers lees, neem ik als ik aan een nieuw boek toe ben een willekeurig exemplaar uit de rij. Nu ik mezelf te oud vind om nog te gamen, kan de computertafel mooi plaatsmaken voor een extra boekenkast.

Interview en foto: Jacinthe Sykora