Julien Ignacio, Goudjakhals

Ik weet niet hoe u krantenberichten over vluchtelingen leest maar ik heb de neiging om de koppen te scannen en snel door te gaan naar behapbaar nieuws. Het probleem is té groot, té schijnbaar onoplosbaar en té gruwelijk om lang bij stil te kunnen staan. Zo niet in de zojuist verschenen roman van Julien Ignacio. Hij verbindt in Goudjakhals feitelijke gebeurtenissen die we kennen uit de nieuwsberichten met de verhalen van zijn romanpersonages, en dat maakt het onmogelijk om dit boek weg te leggen. Hij zuigt ons mee het verhaal in van zijn hoofdpersonen en gebruikt taal om ons werkelijk te laten voelen hoe het is om ontheemd te zijn, om zonder rechten, zonder hulp in de wereld te staan.

Ja, we moeten ons blijven informeren over een van de grootste problemen van deze tijd en goedgeschreven literatuur helpt ons om betrokken te blijven bij mensen in miserabele omstandigheden.