Julia Franck, Werelden uit elkaar

Julia Franck schreef een aangrijpend boek over haar jeugd met een moeder die niet in staat was aandacht en liefde te geven aan haar kinderen. Ze vertelt over de keten van emotionele verwaarlozing door grootmoeder en moeder, allen getekend door trauma. Joodse wortels, een kunstzinnig milieu, Koude Oorlog, Stasi, antroposofie, de dood van geliefden; elementen in de geschiedenis van Julia die haar identiteit bepalen. Om niet ten onder te gaan schrijft Julia, maar vraagt zich af ‘hoe zou het mij ooit toegestaan zijn mijn stem te verheffen voor het eigene en mijn verhaal, een vorm te vinden, taboes te omzeilen of ze onder ogen te zien.’

Dat is haar in dit boek ten volle gelukt. Nergens klinkt haar toon beschuldigend of larmoyant, en zelfs als ze haar geliefde Stephan verliest, blijft ze schrijven; je hart staat om haar stil.