Jane Gardam, Hoogachtend, Eliza Peabody

De Britse Jane Gardam, bekend van haar geestige, scherpzinnige en twinkelend geschreven romans, maakt het haar lezer niet makkelijk in Hoogachtend Eliza Peabody. Maar wie doorzet, wordt beloond.

Bijna 300 pagina’s lang zit je opgesloten in het hoofd van een ruim vijftigjarige, door haar man in de steek gelaten vrouw, die merkwaardige brieven schrijft aan een verdwenen buurvrouw en die dingen ziet die er niet zijn. Af en toe gunt Gardam je de blik van een buitenstaander en dan blijkt dat Eliza ‘de weg kwijt is’ en dat haar omgeving zich ernstig zorgen over haar maakt. Soms is Eliza helder en dan weet ze je plotseling te ontroeren met een subtiele onthulling over haar verleden, hoe het zover met haar heeft kunnen komen.

‘Het lijkt me mogelijk dat er na jaren een grote gebeurtenis tussen een man en een vrouw komt die ze niet met elkaar kunnen delen. Dan ontstaat er een stilte en die begint te gisten.’

Het gaat Gardam altijd om de achterliggende geschiedenissen, de manieren waarop levens met elkaar verbonden zijn, hoe we elkaar en onszelf dwarszitten, schreef Rob van Essen in NRC.

En wie altijd geniet van Gardams humoristische scenes en haar superieure pen, komt ook in dit boek beslist aan zijn trekken.

‘Dat cake bakken van anglicaanse vrouwen, dat heen-en-weergedraaf met potten zelfgemaakte jam. Ik heb het geprobeerd, maar het is niets geworden.’