Tips

Olivier Willemsen, Terug op de achterbank

De 42-jarige hoofdpersoon van deze droog-komische roman gaat na een gebroken relatie weer met zijn ouders op vakantie. Terug op de achterbank is het hilarische verslag van deze ongemakkelijke reis.

‘Mijn vader belde om te vragen wat ik in de droppot voor onderweg wil.
Niet te lang bij stilstaan, je hebt hier zelf voor gekozen.
“Doe maar iets met salmiak.”
“Salmiak wordt een plakboel!” hoorde ik mijn moeder roepen.’

Al na twee pagina’s weet je: dit is leuk én goed geschreven.

Wat vroeger heel normaal was in het leven van de zoon en zijn ouders, is nu tenenkrommend. De luidruchtigheid van moeder, de vanzelfsprekendheid waarmee zij zijn vuile sokken opruimt, of hem een nachtzoen komt brengen. Haar opgewekte bemoeizucht.

‘Als je nog van plan bent om weg te gaan, doe je dan de deur goed op slot? Oh ja, als je gaat douchen wil je voortaan als je klaar bent de kop naar beneden schuiven, je vader en ik moeten telkens op onze tenen staan.’

Beschamend herkenbaar en heel grappig.

Julien Ignacio, Goudjakhals

Ik weet niet hoe u krantenberichten over vluchtelingen leest maar ik heb de neiging om de koppen te scannen en snel door te gaan naar behapbaar nieuws. Het probleem is té groot, té schijnbaar onoplosbaar en té gruwelijk om lang bij stil te kunnen staan. Zo niet in de zojuist verschenen roman van Julien Ignacio. Hij verbindt in Goudjakhals feitelijke gebeurtenissen die we kennen uit de nieuwsberichten met de verhalen van zijn romanpersonages, en dat maakt het onmogelijk om dit boek weg te leggen. Hij zuigt ons mee het verhaal in van zijn hoofdpersonen en gebruikt taal om ons werkelijk te laten voelen hoe het is om ontheemd te zijn, om zonder rechten, zonder hulp in de wereld te staan.

Ja, we moeten ons blijven informeren over een van de grootste problemen van deze tijd en goedgeschreven literatuur helpt ons om betrokken te blijven bij mensen in miserabele omstandigheden.

Margaret Kennedy, Picknick bij maanlicht

Uitgeverij Atlas Contact heeft weer een gouden greep gedaan in het herontdekken van een fijne zomerklassieker. Vorig jaar was dat Twee weken weg van R.C. Sherriff (wie het nog niet gelezen heeft: doe het alsnog!), dit jaar is het Picknick bij maanlicht van Margaret Kennedy, een roman uit 1950, die in Engeland nog altijd veel gelezen en geprezen wordt.

De verwikkelingen spelen zich af in een hotel, dat in Cornwall op een eenzame plek aan zee staat. Of beter gezegd: stond. Al in het eerste hoofdstuk lezen we dat het hotel verdwenen is, verpletterd door een reusachtig stuk klif. Alle aanwezigen verdwenen. Op een paar overlevenden na, die wonder boven wonder aan de ramp zijn ontsnapt.

In de hoofdstukken daarna gaan we een week terug in de tijd en leren we de bijzondere hotelgasten kennen. En daarna volgen de gebeurtenissen, onderlinge irritaties, opbloeiende verliefdheden elkaar in hoog tempo op. De lezer weet inmiddels dat er een doem over deze onwetenden hangt, letterlijk zelfs, aan het eind van de week zal het rotsblok vallen en het hotel verpletteren. Maar wie dat lot treft, blijft tot de laatste pagina’s ongewis in dit geestige en zeer Engelse boek.

Sebastian Barry, De verre voortijd

Na 40 jaar politiedienst is Tom Kettle in zijn eentje neergestreken in een huisje met uitzicht op zee. Hij zit graag in zijn rieten stoel cigarillo’s te roken en naar de aalscholvers te kijken. ‘Stationair, gelukkig en onnut te zijn’, dat is voor hem de essentie van het gepensioneerde leven.

Als op een februarimiddag aan zijn deur wordt geklopt, weet hij niet wat hem overkomt. In de negen maanden dat hij er nu woont, heeft geen mens hem lastiggevallen, behalve de postbode en één keer de huisbaas. De twee mannen die voor zijn deur staan herkent hij meteen. Het zijn oud-collega’s en ze willen dat Tom hen helpt bij het oplossen van een oude zaak. En zo begint een hallucinerende reis door Toms geheugen en verleden.

De bekroonde Ierse schrijver Sebastian Barry schreef met De verre voortijd een intense en meesterlijke roman, die je recht in het hart treft.

Nog meer leestips

Die vindt u in onze NIEUWSBRIEF. In de nieuwste editie de tip van onze winkel: Luister van Sacha Bronwasser, Je weet niet wat je ziet van Will Gompertz, De Reynaert – Leven met een middeleeuws meesterwerk van Frits van Oostrom, Moeder, na vader van Gerbrand Bakker, Geloven in het wild van Nastassja Martin, De slapende kinderen van Anthony Passeron, Ragnarök van A.S. Byatt, Gelukkig en blij van Edward van de Vendel, Taart voor iedereen van Thé Tjong-Khing, Dodo van Mohana van den Kroonenberg en De ogen en het onmogelijke van Dave Eggers.