Tips

Natassja Martin, Geloven in het wild

‘De beer is nu al een paar uur weg en ik wacht, ik wacht tot de mist optrekt.’

Zo begint antropologe Natassja Martin haar huiveringwekkende relaas over haar noodlottige ontmoeting met een beer op het schiereiland Kamtsjatka. De Russische politie komt haar in het ziekenhuis, waar ze zwaar gewond naartoe gebracht is, verhoren: wat bezielde deze jonge Française om geheel op eigen houtje de bevroren helling van een vulkaan af te dalen? En hoe is het mogelijk dat deze buitenlandse de aanval van een beer heeft overleefd?

Geloven in het wild is het ontzagwekkende verhaal van haar confrontatie met leven en dood, de talloze operaties die ze moest ondergaan en de aanvaarding van haar nieuwe identiteit als medka, half mens, half beer.

Hoewel de metafysische passages de argeloze lezer soms boven de pet gaan, schreef Martin een fascinerende verkenning van de grens tussen mens en dier. Maar bovenal is haar boek een ode aan de Evenen, de inheemse bevolking van Kamtsjatka die in de bossen woont, van alles en iedereen verlaten, waar het in de winter vijftig graden onder nul is en het leven louter en alleen gericht is op overleven. ‘Hier leven is wachten op de terugkomst. Van de bloemen, van de trekdieren, van de mensen die belangrijk zijn.’

Hilary Mantel, Voorbij het zwart

Afgelopen september overleed plotseling Hilary Mantel. En onlangs verscheen, als een nagelaten geschenk, de Nederlandse vertaling van haar roman uit 2005: Voorbij het zwart (Beyond Black).

Hoofdpersoon Alison Hart reist met haar assistente Colette langs bars en morsige feestzalen om boodschappen door te geven uit het hiernamaals. Ze lijkt precies te weten wat mensen willen horen. Wat aanvankelijk leest als een hilarisch verhaal over paragnosten en hun argeloze klanten verandert al gauw in een aangrijpende geschiedenis. De stemmen die Alison hoort zijn echt, het zijn de stemmen uit haar verleden.

Mantel schrijft met liefde en invoelingsvermogen over de wereld van een zwaar getraumatiseerde vrouw, die wanhopig probeert los te komen van haar verleden. Je wilt Alice naar je toetrekken en haar troosten, na lezing van dit prachtige, diep doorvoelde verhaal.

Monika Helfer, Waar vader was

Waarheid en herinnering zijn de pijlers waarop de indrukwekkende memoir Waar vader was van Monica Helfer rust. De Oostenrijkse auteur schrijft over haar ouderlijk huis, haar familie en de invloed van armoede en oorlog op de levens van eenvoudige mensen. Mensen die door Helfers pen prachtig tot leven worden gewekt.

Haar vader was een afstandelijke man, getekend door zijn armoedige jeugd en de oorlog. Hij hinkte, na een nacht in de Russische vrieskou moest zijn been geamputeerd worden. Van hem leerde ze wat een bibliotheek is, hoe boeken ruiken, en wat boeken voor je kunnen betekenen. Haar vroege jeugd bracht ze door in een herstellingsoord voor oorlogsslachtoffers, ‘met eenbenige, eenarmige en hoestende mannen in rolstoel, (…) verknipte, verloren, afgedankte en vergeten mannen. Mannen die men liever niet zag. Omdat ze aan de oorlog herinnerden.’ Haar vader zwaaide hier de scepter. Puur geluk ervoer ze daar, in de frisse berglucht in de wei tussen gentianen en vergeet-mij-nietjes en tijdens de voorleesuurtjes van haar vader.

Aan deze idylle kwam een einde toen het noodlot toesloeg en de kinderen aan hun lot werden overgelaten.

Nog meer leestips

Die vindt u in onze NIEUWSBRIEF. In de nieuwste editie de tip van onze winkel: Recitatief van Toni Morrison, Het laatste voorjaar van Minke Douwesz, De geschiedenis van het heelal in 21 sterren (en 3 bedriegers) van Giles Sparrow, De diepst verborgen herinnering van de mens van Mohamed Mbougar Sarr, Lentehonger van Sander Kollaard, Naar de vuurtoren van Virginia Woolf en Saturnin van Jakub Małecki.

Hylke Speerstra, Testament van de ziel

Twee oude mannen, beiden weduwnaar en jaren geleden naar Canada geëmigreerd, ontmoeten elkaar bij toeval op een rodeofestival. Daar ontdekken ze dat ze een gezamenlijk verleden hebben: hun Friese jeugd. De een is getekend door de oorlog, de ander door armoedige en eenzame kinderjaren. In lange gesprekken vertellen ze elkaar over hun bewogen levens. Konstantin Paustovski is hun held en lichtend voorbeeld.

Een dierbaar verhaal van een integere schrijver.