Tips
Marijke Schermer, In het oog
Na Liefde, als dat het is schreef Marijke Schermer opnieuw een roman over hoe je te verhouden tot de ander in een liefdesrelatie. Dat valt nog niet mee voor Nicola, hoofdpersoon van In het oog. Als haar onderzoeksvoorstel wordt afgewezen en haar partner plotseling de relatie verbreekt, krijgt ze het verwijt ‘een freischwebend stuk ruimtepuin’ te zijn dat zich niet kan hechten. Ze probeert haar relaties te benaderen zoals ze dat ook doet in haar wetenschappelijk werk: ‘Kijk, bijna alle wetenschappers brengen hun meetwaarden op de een of andere manier samen met hun theorie’. In het café raakt ze geobsedeerd door een onbekende man; ze wil hem hebben en dus zorgt ze dat ze hem krijgt.
‘Ik had mijn lepro’s en ik had Louis en beide onderzoeksprojecten ging ik te lijf met onvermoeibare gretigheid.’
De toon van het boek is licht en soms zelfs spannend als een thriller, de ene scene buitelt over de andere (de toneelschrijver laat zich hier zien) maar tussen dit alles schrijft Schermer vooral over het oerthema van de liefde: kun je vrij zijn als je met elkaar verbonden bent?
Renée van Marissing Gelukkige dagen en Clairy Polak, Voorbij, voorbij
Dementie wordt wel de volksziekte van de 21e eeuw genoemd. De ziekte van Alzheimer is de bekendste en meest voorkomende vorm van dementie. Zo’n 70% van de mensen met dementie heeft de ziekte van Alzheimer. Tot zover de droge feiten over deze ziekte die we allemaal kennen. Maar weten we ook wat het betekent voor de patiënten zelf en voor hun geliefden?
In twee indrukwekkende romans lezen we over de verwoestende gevolgen van deze ziekte.
Renée van Marissing vertelt in Gelukkige dagen over Lina en haar geliefde Sil. Sil is zesenveertig als de ziekte zich openbaart maar door niemand wordt herkend. De irritaties, misdiagnoses en wanhoop over het onbegrepen gedrag van Sil wordt door Van Marissing hartbrekend beschreven. De trouw van vrienden en de liefde van Lina blijven overeind ook als de woorden hun betekenis verliezen en de taal verdwijnt.
In de roman Voorbij, voorbij schrijft Clairy Polak over het ziekteproces van haar grote liefde. Judith heeft Leo op latere leeftijd ontmoet en is als een blok gevallen voor zijn levensdrift. Ze beleven vele gelukkige jaren maar dan wordt steeds duidelijker: Leo lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Judith doet er alles aan om hem bij te staan en gaat daarin verder dan ze zelf ooit voor mogelijk had gehouden. Vrienden helpen haar waar ze kunnen maar uiteindelijk zal ze zelf de beslissing moeten nemen om Leo naar een verpleegtehuis te brengen. Het leven daar beschrijft ze met zeer veel liefde voor de patiënten en de verzorgenden. Hoe pijnlijk het losmakingsproces is van de man die ze liefheeft, die nog leeft maar niet meer te bereiken is.
N.b. Clairy Polak overleed op 31 augustus 2023, vier jaar na de dood van haar man.
Paul Auster, Baumgartner
Auster opent zijn roman met de oh zo bekende ervaring van de ouder wordende mens: je loopt naar de kelder om een boek te zoeken en je komt met iets anders én een hoofd vol herinneringen weer terug.
Emeritus hoogleraar filosofie Baumgartner heeft zich gestort op het schrijven van een boek over de raadselachtige relatie tussen lichaam en geest, het fantoompijnsyndroom. Hij realiseert zich dat dit onderwerp een analogon is om te beschrijven hoe het hem is vergaan sinds de plotselinge dood van zijn vrouw, tien jaar geleden. We volgen Baumgartner in zijn herinneringen aan zijn geliefde Anna, zijn jeugd met een getroebleerde vader en zijn pogingen om in deze fase van zijn leven door te leven.
Via het perspectief van de verteller speelt Auster met de gevoelens van de lezer; soms bekijken we Baumgartner glimlachend of meewarig van een afstand, dan weer voelen we dat wij ook kunnen zijn als Baumgartner, zoekend in de voortdurende onzekerheid over het antwoord op de vraag wie we zijn.
Een boek dat nog lang nazindert in het denken over je leven én met een verrassend einde.
Nog meer leestips
Die vindt u in onze NIEUWSBRIEF. In de nieuwste editie de tip van onze winkel: Een vrouw van Annie Ernaux, Hogere machten van Joost de Vries, Spelen met waarden, betalen met gedachten van Ronald van Raak, Puur geluk van Katherine Mansfield, Dichter bij de seizoenen van Bette Westera en Henriette Boerendans, en What You Need to be Warm van Neil Gaiman.
Robert Seethaler, Het café zonder naam
Wenen, zomer 1966. Overal in Europa komen jonge mensen in opstand tegen het gezag maar voor veel ‘gewone’ mensen neemt het leven z’n loop, zonder dat er veel opzienbarends gebeurt. Robert Seethaler vertelt over deze gewone mensen in zijn boek Het café zonder naam.
Robert Simon, een arbeider die zijn kostje bij elkaar scharrelt als manusje van alles, besluit plotseling een café te pachten. Hij krijgt hulp van Mila, die als het ware aanspoelt in zijn café, net als de vele stamgasten die bij hem een thuis vinden. In korte, treffende hoofdstukken beschrijft Seethaler deze mensen, scharrelaars, mensen die komen en gaan.
In de huidige tijd, waarin de wereld in brand lijkt te staan, is het fijn om de kleine verhalen van gewone mensen te lezen en Robert Seethaler doet dat met ongelooflijk veel inlevingsvermogen en liefde.