Ine over Etty Hillesum van Judith Koelemeijer

Een boek van ruim 500 pagina’s, terwijl ik helemaal geen dikke boeken wilde lezen. Toch heb ik het in de afgelopen weken ademloos uitgelezen. Ooit had ik een vergelijkbare ervaring, 21 jaar geleden, ik was nog uitgever, toen ik met het manuscript van Het zwijgen van Maria Zachea op de bank ging zitten en alle gevoel voor tijd vergat.

Het boek is weer van Judith Koelemeijer, maar ditmaal gaat het over Etty Hillesum (1914-1943), die zelf een vuistdik dagboek schreef dat wereldwijd werd vertaald en gelezen en dat ik als twintiger pagina voor pagina heb verslonden.

Etty Hillesum woonde vlak bij waar ik geboren ben. Ze ging naar de school waar ik 46 jaar later ook naartoe ging, keek naar dezelfde IJssel en zocht net als ik vaak haar toevlucht in de bibliotheek.

Ik mocht de drukproef van het verhaal van haar leven lezen, als ik beloofde dat ik niets over de inhoud zou verklappen tot de verschijningsdatum, 20 september. Alleen dit kan ik erover zeggen: ik denk dat deze voortreffelijke biografie voor velen het boek van het jaar zal worden.

Gelukkig kunt u het nu zelf lezen.