Jacinthe over Ze hadden hun schaapjes geteld

Met het prentenboek Ze hadden hun schaapjes geteld geeft Woutertje Pieterse Prijs-winnaar Benny Lindelauf een vernuftige invulling aan het aloude kerstverhaal. Gili wil schaapsherder worden, net als haar broers, maar haar vader heeft zo zijn twijfels. ‘Wat als ze verdwaalt of in een ravijn valt? Of wat als ze een wolf tegenkomt?’

Op zoek naar een medaillon met daarin het portret van haar overleden moeder – door haar vader geborduurd met een lange haar die hij ooit van Gili’s moeder kreeg – laat Gili op een pikdonkere decembernacht haar lievelingsschaap ontsnappen. Ze moet Brekebeen zien terug te vinden, maar ‘het probleem met verdwalen is dat je het pas doorhebt als het al is gebeurd.’ De enige andere reizigers in de uitgestrekte heuvels van Bethlehem zijn een man en een vrouw op een ezeltje en die lijken zelf verdwaald te zijn. Natuurlijk valt Gili in een ravijn en loopt ze ook nog eens de wolf tegen het lijf. Zal het haar lukken om weer veilig thuis te komen?

Al net zo sprookjesachtig en vindingrijk als het verhaal zijn de illustraties (fonkelende woestijnnachten, rozerode landschappen, bergen in de vorm van een wolvenkop) van Marieke Nelissen. Een prachtige vondst is de haar van Gili’s moeder die over alle pagina’s doorloopt en de tekeningen met elkaar verbindt. Niet voor niets werd het boek dit jaar bekroond met een Zilveren Penseel. Vanaf 6 jaar.