Jacinthe over Grondsoorten van Martha Heesen

Een wandelaar doorkruist een Drents gehucht, niet wetend wat hij aan moet met ‘die verzameling karakterloze kleine huizen vol karakterloze kleine burgers met hun kleine burgermanstragiekjes.’ In korte hoofdstukken laat Heesen ons diep doordringen in de binnenwereld van de verschillende dorpsbewoners en al gauw wordt duidelijk dat hun levens lang niet zo onbeduidend zijn als de wandelaar denkt.

Een vrouw zorgt voor haar kleindochter en wacht in steeds grotere vertwijfeling op de terugkeer van haar dochter die al jaren op wereldreis is. Twee stadse zussen vechten elkaar de tent uit, onderwijl nauwlettend hun buurman, de oude boer Sjouke, in de gaten houdend. Nu zijn doortastende dochter de boerderij heeft overgenomen heeft hij last van ‘koehonger’: ‘Ach, de beesten, hij gaapt en traant van verlangen naar die warme, dragende golf van stank en gedruis, van gezucht en langzaam kaakgemaal, van al dat geleef daar in die dampende lijven.’ En dan wordt Sjouke ook nog eens verteerd door schuldgevoelens vanwege dat voorval met zijn geliefde John Deere-tractor.

Ver van het literaire gewoel schreef taalvirtuoos Martha Heesen de afgelopen dertig jaar gestaag een prachtig eigenzinnig oeuvre bij elkaar. Ze werd vooral bekend met haar kinderboeken, waarvoor ze in 2015 de Theo Thijssen-prijs won. Grondsoorten is alweer haar vierde roman voor volwassenen; een puntgave novelle waarin iedere zin raak is en die het verdient om door veel mensen gelezen te worden.

Jacinthe Sykora studeerde Franse taal- en letterkunde en werkte als vertaalster, onder meer bij het ministerie van Defensie. Na een verblijf van twee jaar in Italië kwam ze te werken in een boekhandel in Drenthe en vervolgens in Zutphen. Met twee jonge dochters zit ze thuis volop in de kinderboeken.