Het gedicht

Geschreven door Pieter Bas Kempe

Het onbedwongen Frans

Roy Lichtenstein, Claes OIdenburg, Andy Warhol: Pop Art is bij oppervlakkige beschouwing Amerikaans mannenwerk. Maar dat is buiten de Waalse Evelyne Axell (1935-1972) gerekend. Deze uit Namen afkomstige vrouw schiep in korte tijd een universum aan beeldende kunst. Haar schilderijen, films, installaties, video- en televisiewerk leverden haar de bijnaam ‘l’Amazone du Pop Art’ op. Jammer genoeg kwam haar bonte leven door een auto-ongeluk bij Gent bruusk en te vroeg tot stilstand.
Onderstaand gedicht, dat ik in 2022 schreef, wekt haar weer tot leven en is mijn slotakkoord van deze rubriek. Salut!

***

l’Amazone du Pop Art
(voor Evelyne Axell)

Uit Samber en Maas rees zij op, Naamse citadel
die beide benen van de stroom zelfde kant op wierp
en trots het Amerikaanse hengstenbal bereed:

kleuren bleken plots Waals, Franssprekend en vrouwelijk
over grenzen te bruisen die door mensen gezet…
Maar afgeworpen werd zij door een automobiel –

beide benen uiteengeslagen over de weg
bevond zij zich plots in de huiver van het leven,
waar grenzen aan mensen gezet, l’histoire se répète…

Zowel voor zijn plezier als voor zijn beroep schrijft, beschrijft, bewerkt en vertaalt Pieter Bas Kempe (1962, Zutphen) poëzie – dat laatste, al of niet in samenwerking met moedertaalsprekers, uit meerdere talen. Hij publiceerde vertaald en eigen werk. In 2021 verschenen twee bundels van zijn hand: Voorwaarts, nog niet vergeten (in eigen beheer, met fotograaf en vormgever Louis Radstaak), en Vergedichten (uitgeverij Anderszins). Kempe presenteert de bijeenkomsten van het dichtersplatform Kopwit Zutphen en wordt betiteld als ‘de beste stadsdichter die de stad nooit had’.