Eugène Guillevic

Dankzij zijn vaders loopbaan bij de spoorwegen, met vele bijbehorende verhuizingen, leerde Eugène Guillevic als tiener Frans. Tijdens zijn kinderjaren sprak en hoorde hij vrijwel uitsluitend Bretons. Deze Keltische taal beïnvloedde hem tot op het bot. Menhirs en Atlantische wind beeldhouwden zijn poëzie. In zijn bekendste bundel Meetkundigen, waaruit het gekozen gedicht komt, tracht Guillevic het leven van alledag te vangen, op een kruispunt van mystiek, wetmatigheid en een diep vertrouwen in een voortschrijdend humanistisch socialisme.

* * *

Scherpe hoek

In plaats van cirkel wezen
Kan men tot hoek zich vormen

Om, buiten stil te leven,
Buitenwereld aan te vallen,

Waarna te bedaren,
Dromend van het sluiten

Der and’re zijde steeds
Geopend op iets vreemds.

Uit: Meetkundigen

Eugène Guillevic (1907 – 1997)