Bea Vianen

De tegenstelling tussen vrijheid en onvrijheid is de rode draad in het werk van Bea (Beatrice Sylvia Magdalena) Vianen (Paramaribo 1935–2019). Haar personages verzetten zich tegen tradities en vooroordelen en proberen een nieuw leven op te bouwen.

In Suriname, ik ben groeit de zestienjarige Surinaams-Hindoestaanse Sita op zonder moeder, met een strenge, afwezige vader. Maar Sita is vastbesloten geen gevangene te willen zijn.
Ze wil studeren in Holland, droomt van een leven in de letteren, rebelleert tegen haar vader. ‘Omdat ik weet wat ik niet wil: Stikken! Stikken! Stikken!’ zijn de laatste woorden van deze aangrijpende, intense roman, een hartstochtelijke kreet om vrij te mogen zijn.

Bea Vianen publiceerde dit boek in 1969. Ze werd er beroemd mee in Suriname – alle middelbare scholieren lazen haar boek – en ook in Nederland. Ook haar tweede boek, Strafhok (1971), werd een bestseller. Vianen schreef ook vijf dichtbundels. Haar gedichten zijn sterk beeldend en associatief, en vooral haar latere werk is de uitdrukking van een getormenteerde geest.