De leesclub van Peter van der Boom en Lex Bouman

In 2004 ontdekten twee heren die wel eens bij elkaar over de vloer kwamen dat ze nogal veel dezelfde boeken in de kast hadden staan. Dat was het begin van een leesclub die, opvallend genoeg, alleen uit mannen bestaat. Niet dat dat een principe is: de groep zou best vrouwelijke aanvulling willen. Wél een uitgangspunt is dat er alleen non-fictie gelezen wordt. Peter van der Boom, Lex Bouman, Peter de Haan en Pieter Hilhorst spreken van de ‘Non-fictieleesgroep’ en gaan zelfs de afkorting NFL niet uit de weg. Wat lezen een natuurkundige, een scheikundige, een hoge ambtenaar en een gepensioneerde directeur van een papierfabriek? In het algemeen stevige kost op het gebied van geschiedenis, politiek en bestuur. Vanaf het eerste boek dat ze lazen (The Wealth and Poverty of Nations van David Landes) tot wat er nu op het menu staat (boeken over Turkije en Syrië) houdt de groep een logboek bij, met aantekeningen over de inhoud en over de discussie. Een fors document over inmiddels zo’n vijfenvijftig boeken. Deze groep zou zichzelf niet een vriendengroep noemen, ze komen niet bij elkaar om hun levens te bespreken, maar het eigenaardige is: juist deze non-fictieboeken geven vaak aanleiding tot intense en vertrouwelijke gesprekken over ieders persoonlijke achtergronden en ervaringen en opvattingen. Heel veel indruk maakte Het kwaad van Rüdiger Safranski: het kwaad dat de hele kosmos doortrekt en dat voortvloeit uit de vrije wil. Als tweede favoriete boek noemt de Nonfictieleesgroep graag Robert Kaplan, Oostwaarts. Reizen door de Balkan, het Midden-Oosten en de Kaukasus.