Banner trap

Nieuwsarchief

Wat las…?

Dennis195vertaald uit het Kroatisch door Roel Schuyt

Dennis Voigt, aspirant uitvaartverzorger

Laatste boek: De reparatie van de wereld van Slobodan Šnajder, een indrukwekkende schets van de worsteling die Georg Kempf, een door de Waffen-SS ingelijfde Volksduitser, doormaakt. Op dit moment ben ik veel bezig met de Tweede Wereldoorlog en het Nederlandse verzet. Boeken van overlevenden als Edith Eger (De Keuze) en Primo Levi (Is dit een mens) zijn belangrijk voor me. Hoe duister hun leven ook was, ze hielden altijd hoop en wisten als mens overeind te blijven. Daar heb ik veel aan in mijn eigen leven.

Houdt van: Al zo lang ik mij kan herinneren is lezen een rode draad in mijn leven. In de vijfde klas bracht een leraar mij op het spoor van Hugo Claus en Het verdriet van België deed mij beseffen hoe mooi de Nederlandse literatuur kan zijn. Terwijl anderen naar de disco gingen, zat ik heerlijk thuis met een boek. Als een boek goed geschreven is, voelt de hoofdpersoon al snel als een vriend. Tijdens mijn opleiding tot uitvaartverzorger las ik alles wat los en vast zat over rouw en de dood, maar ik ben ook geïnteresseerd in actuele thema’s als racisme en slavernij, boeken over taal, wat niet eigenlijk? De laatste jaren ben ik fanatiek bezig met een inhaalslag van de wereldliteratuur en lees ik naast Franse en Russische auteurs ook veel Engels: David Vann, Willy Vlautin en Elizabeth Strout zijn auteurs die op geen enkele leeslijst zouden mogen ontbreken.

Favoriete leesplek: Op de bank met de hond op schoot en een pot thee (winter) of een rosé en een kaasplankje (zomer). Ik volg een aantal uitgeverijen op Facebook en bereid mijn bezoek aan de winkel uitgebreid voor. De aangeschafte boeken komen thuis, keurig verpakt in een beschermpapiertje, op de vensterbank te staan. Om te voorkomen dat ik alleen nog maar mijn lievelingsschrijvers lees, neem ik als ik aan een nieuw boek toe ben een willekeurig exemplaar uit de rij. Nu ik mezelf te oud vind om nog te gamen, kan de computertafel mooi plaatsmaken voor een extra boekenkast.

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Tess Masselink, boekverkoper, vertaler Engels en fantasy-specialist

Laatste boek: The Jasmine Throne van Tasha Suri, een op de Indiase geschiedenis en mythologie geïnspireerd fantasyverhaal over de liefde tussen een prinses en een dienstmeisje, en hun strijd tegen de patriarchale machthebbers. Deze Britse schrijfster van Indiase afkomst weet het plot perfect op te bouwen; na honderd pagina’s is het verhaal nog steeds één groot mysterie. Klassieke fantasy als Game of Thrones en The Lord of the Rings is vaak westers georiënteerd en werd lang gedomineerd door mannen, maar gelukkig is dat hard aan het veranderen.

Houdt van: Mijn favoriete auteur is Neil Gaiman. Zijn boeken spelen zich af in deze wereld, maar op een Alice-in-Wonderlandachtige manier; er is altijd een deur die toegang geeft tot een ander universum. Ik houd ervan om eindeloos in een andere wereld te vertoeven en te fantaseren over andere werkelijkheden. Als kind kon ik al volledig opgaan in mythen en sprookjes. De manier waarop Gaiman deze verhalen in American Gods en het op Caribische en Afrikaanse legendes gebaseerde Anansi Boys verwerkt, vind ik geweldig.
Verder ben ik een groot bewonderaar van Robin Hobb. Zij verdient het om meer gelezen te worden. Haar boeken over de jonge Fitz die zich moeizaam maar vol vertrouwen een weg door de wereld baant, zijn behalve steengoede fantasy ook prachtige coming of age-romans.

Favoriete leesplek: Afhankelijk van het jaargetijde zit ik het liefst in de tuin onder onze mooie magnolia of lig ik onder een dekentje op de bank bij de houtkachel met twee honden en een kat op schoot.’

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Maud Kruizinga 221oma 221

Maud Kruizinga, jurist

Laatste boek: De bundel Ik rende met mijn oma door de mist van Bert van der Kruk, waarin bekende en onbekende Nederlanders vertellen wat hun lievelingsgedicht voor hen betekent. Ik was getroffen door het gedicht Hetzelfde (‘we gaan snel voorbij maar iets binnenin blijft hetzelfde’) van Eva Gerlach, en dan vooral de zin waaraan de bundel zijn naam ontleent. Het herinnerde mij aan die keer dat ik met mijn oudste kleindochter door de stad wandelde. Zij merkte dat ik in verwarring raakte, gaf mij een arm en zei ‘Als we samen lopen gaat het goed, oma.’

Houdt van: De held uit het adembenemende prentenboek De fantastische vliegende boeken van Marius Mindermeer van William Joyce is net als ik dol op boeken. Maar dan steekt er een wind op die net zo lang blaast tot alles wat Marius kent verwaaid is. Hij mist het lezen vreselijk, maar komt er gelukkig achter dat prentenboeken hem geen moeite kosten. Toen ik dit boek ontdekte, wist ik nog niet dat ik een vorm van dementie zou krijgen; nu we een paar jaar verder zijn, lukt het me niet meer om een roman te lezen. Dat vond ik angstaanjagend in het begin, maar het verhaal van Marius bracht me op het spoor van de graphic novel. Een hele verzameling heb ik inmiddels. Het is een geruststellend idee dat ik veel van de boeken waar ik van hield nog lang als beeldroman zal kunnen herbeleven. Barbara Stok roept met haar rustige afbeeldingen en heldere kleuren in Vincent mooie herinneringen aan de brieven en het werk van Van Gogh bij me op. En Fabien Grolleau en Jeremie Royer lieten me in Darwin. De reis met de HMS Beagle voelen hoe kwetsbaar en naïef Darwin eigenlijk was – beter dan welke vuistdikke biografie dat ooit zou kunnen.

Favoriete leesplek: Op de bank in de woonkamer met uitzicht op de tuin. Geregeld sta ik dan op om ergens in huis een boek te gaan halen dat ik graag wil bekijken – de badkamer is bij ons de enige plek waar geen boeken staan.

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Fadi El Tofeili, schrijver, vertaler, journalist

Laatste boek: ‘De trilogie Childhood, Youth, Dependency van de Deense Tove Ditlevsen. Indrukwekkend hoe meedogenloos eerlijk zij de kille verhoudingen binnen haar familie ontleedt. De buitenlandse boeken die ik als scholier in Beirut bij de boekenstalletjes van Hamra Street kocht, waren vooral Frans of Amerikaans. Sinds ik in Nederland woon ontdek ik veel werk van nieuwe schrijvers, zoals laatst nog Shuggie Bain van de Schot Douglas Stuart: een grimmig portret van het Thatcher-tijdperk dat mooi laat zien hoe diep historische ontwikkelingen kunnen ingrijpen op de levens van individuen.’

Houdt van: ‘Sinds mijn studie Geschiedenis in Amsterdam houd ik mij bezig met oral history. Ik schrijf en lees graag over persoonlijke ervaringen die licht werpen op grotere gebeurtenissen. Afgelopen tijd las ik A journal of the Plague Year dat Daniel Defoe baseerde op het dagboek van zijn oom over de pestepidemie in Londen in 1665. Laura Spinney bracht mij met haar Pale Rider op het spoor van de Spaanse griep van 1918, een ongekende catastrofe die zich in de schaduw van de Eerste Wereldoorlog voltrok. Mijn moeder van negentig zit vol verhalen over die periode en geregeld keer ik terug naar Libanon om haar herinneringen op te tekenen voor mijn volgende boek. Zij vertelde mij hoe haar vader, voor haar geboorte, door het Ottomaanse leger de oorlog werd ingestuurd. Na drie jaar keerde hij terug in een spookstad; niemand van zijn familie had de epidemie overleefd.’

Favoriete leesplek: ‘Meestal aan tafel omdat ik veel aantekeningen maak. Lezen en schrijven lopen bij mij nu eenmaal voortdurend in elkaar over. Met een koffie en een stapel boeken voor mijn neus in een cafeetje zitten en dan een beetje loom bladeren, dat is voor mij het ultieme geluk.’

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Jose Teunissen 195

José Teunissen, verpleegkundige in de ouderenzorg

Laatste boek:Witte dood van Robert Galbraith. Mijn werk is intensief, dus het is heerlijk om even in een verhaal weg te duiken. Nu ben ik bezig in De Rat van Amsterdam. Bij gebrek aan een rondje snuffelen in de winkel tussen alle nieuwe aanvoer, neem ik mijn toevlucht tot de stapel die ik nog had liggen. Als ik niets te lezen heb, word ik onrustig. Het is voor mij toch een beetje als ademhalen.’

Houdt van: ‘Ik heb een voorliefde voor de Tweede Wereldoorlog: de biografie over Gemmeker, het werk van Primo Levi en Bij ons in Auschwitz van Grunberg. Bepaald geen lichte kost, maar allemaal even interessant. Verder laat ik me graag leiden door wat zich aandient. Tijdens de eerste lockdown begon ik aan De pest van Camus – door alle kranten uitgeroepen tot het ultieme pandemieboek – maar dat kroop te veel onder mijn huid; in diezelfde weken verloren wij in ons verpleeghuis negen van de zesentwintig bewoners.

Wil ik rust in mijn hoofd, dan grijp ik naar natuurboeken als Het zoutpad van Raynor Winn. Na mijn pensioen ga ik met een vriendin die tocht lopen, dat hebben we elkaar beloofd. Maar dan niet in zo’n klein tentje hoor, ik ben toch een beetje een prinses op de erwt.’

Favoriete leesplek: ‘Toen ik nog met de trein naar mijn werk reisde, ging ik soms zo op in een boek dat ik bij aankomst in Zutphen eerst een terrasje opzocht om verder te kunnen lezen. Nu lees ik vooral lekker in bed; kussens in mijn rug en een kop thee bij de hand.’

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Henny Polwijk, beeldend kunstenaar


Laatste boek: ‘De keuze voor een bepaald boek wordt mij vaak ingegeven door waar ik in mijn eigen kunst mee bezig ben. Ik ben niet kerkelijk opgevoed, maar op dit moment lees ik de Bijbel, nu eens echt van begin tot eind. Ik val van de ene verbazing in de andere; de niet aflatende strijd tussen al die verschillende volkeren!’

Houdt van: ‘Werelden die ver af staan van het aardse jachtige bestaan, zoals die van Steiner, Toonder en Tolkien. Sinds ik ooit door iemand met erge haast ben aangereden, ligt mijn levenstempo door een verlamde arm aanzienlijk lager. Ik kan mij goed inleven in Elfen en Enten en heb De Hobbit en In de ban van de ring zo’n zes à zeven keer gelezen. Verder ben ik een enorme bewonderaar van Hendrik Werkman. Naast zijn Chassidische legenden heb ik nog een aantal boeken van hem waar ik geregeld in blader. Net als bij het werk van Paul Klee en de meditaties van Alexey von Jawlensky vraag ik me steeds weer af: Waar komt die lijn vandaan? Wat doet Werkman met die lijn? De tederheid en onhandigheid van die druksels en het verlangen om zijn ware zelf te leren kennen dat daaruit spreekt! Die verinnerlijking is waar ik ook naar op zoek ben als ik aan een beeld werk; gelukkig zijn steen, klei en hout geduldig.

Favoriete leesplek: ‘Thuis zit ik in een speciale stoel waarin ik mijn linkerarm goed kan neerleggen. Voor die stoel staat een stevige muziekstandaard –die kan zelfs een Bijbel aan. In bed lezen is voor mij niet weggelegd, al ligt er wel een schriftje op mijn nachtkastje voor allerhande nachtelijke invallen.’

Interview en foto: Jacinthe Sykora

bour

Rosalinde Müller, horecamedewerker

Laatste boek: ‘Toen ik Bart van Loo op de televisie zag, wist ik dat ik De Bourgondiërs wilde lezen. Qua sfeer doet zijn geschiedschrijving niet onder voor een roman en ik geniet van de vele subtiele grapjes. Ik lees altijd meerdere titels tegelijk; staat mijn hoofd niet naar historische feitjes, dan grijp ik naar fantasy of een goede detective’.

Houdt van: ‘Ik ben altijd al geïntrigeerd geweest door oude verhalen en mythische wezens en ik houd van boeken waarin een bepaalde zoektocht centraal staat. De Da Vinci Code van Dan Brown heb ik minstens vijf keer herlezen en ieder keer ontdek ik weer nieuwe details. Humor is voor mij ook belangrijk: Terry Pratchett beschouw ik als de Monty Python van de literatuur; zijn Good Omens is één grote knipoog naar religie. De mooiste personages vind je bij Cornelia Funke; van sommige houd je direct, andere zijn zo in en in slecht dat je het boek het liefst in een hoek zou gooien. In ieder geval zijn ze nooit doorsnee.’

Favoriete leesplek: ‘Overal. Als het niet gevaarlijk was, zou ik zelfs op de fiets nog lezen. ’s Avonds ben ik vaak te moe, alleen bij volle maan slaap ik slecht en verdrijf ik de onrust met een boek; mijn vrienden noemen mij niet voor niets moony naar de maanling uit Harry Potter.’

Interview en foto: Jacinthe Sykora

Foto: Jacinthe Sykora

etty 185

Tobias Reijngoud, leerkracht en journalist

Laatste boek: ‘Gandhi, de legendarische jaren; indrukwekkend hoe hij steeds het midden weet te vinden tussen een brug slaan naar de ander en totale onverzettelijkheid. In mijn eigen kleine leventje is dat vaak nog een hele worsteling. Interessant overigens dat hij in zijn jonge jaren zwarte Afrikanen als minderwaardig beschouwde. Ook hij was in zekere zin een kind van zijn tijd. Zelfs bij Gandhi was de weg naar universele barmhartigheid kennelijk lang.’

Houdt van: ‘Ik lees veel non-fictie, vooral biografieën. Misschien omdat ik zelf schrijf, of zou het gewoon de leeftijd zijn? Het Werk van Etty Hillesum beschouw ik als mijn lijfboek. Het is inmiddels bijna twee keer zo dik door alle post-its die ik in de loop der jaren bij interessante passages heb geplakt. Verder houd ik van de rauwe toneelteksten van Beckett en Pinter en heb ik alles van Marga Minco gelezen; prachtige pure taal, zonder enige poespas. En veel strips natuurlijk: Lucky Luke, Kuifje, Asterix, Robbedoes en Kwabbernoot…’

Favoriete leesplek: ‘Die is niet zo opzienbarend, vrees ik. In de trein en gewoon thuis op de bank. Op een bankje in het park, dat lukt me niet; daar is te veel ander moois te zien.’

Jaap Blokker 207brakman

Jaap Blokker

Laatste boek: Deze dagen verdiep ik mij in het werk van Willem Brakman. Ik houd ervan om een oeuvre door te spitten en aan de hand van een biografie te zien hoe iemands boeken door de tijd heen zijn geduid. In het geval van Brakman zijn dat meer dan zeventig verhalenbundels en romans, dus daar ben ik nog wel even zoet mee.

Houdt van: Bordewijk, Couperus, Elsschot, Vestdijk en Voskuil zijn schrijvers die ik steeds weer herlees en van wie ik in de loop der jaren alles heb verzameld. Al ruim veertig jaar kom ik bij Van Someren & Ten Bosch – uit de eerste jaren herinner ik me nog een rode oliekachel en een al even rode winkelkat. Ook lees ik graag Engelstalige auteurs: Barnes, Joyce, McEwan en Jonathan Coe, een recente ontdekking. Agatha Christie is nog altijd mijn redding tijdens de vele saaie uurtjes die ik in wachtkamers doorbreng.

Favoriete leesplek: Mijn stoel bij het raam met uitzicht op de vogels en de buurtkinderen in de speeltuin. Of boven in mijn bibliotheek, met op de achtergrond een oud plaatje van Jaap Fischer: dat is toch gewoon poëzie?

Foto: Jacinthe Sykora

keizer

Els Leeuwrik

Laatste boek: Een openbaring vond ik De onzichtbare keizer van Mark Braude over de verbanning van Napoleon op Elba. Dat hij daar zat weet iedereen, maar wat hij precies uitvoerde? Fascinerend hoe Braude deze vergeten episode tot leven weet te wekken. Toen ik Grote verwachtingen van Geert Mak dichtsloeg, was ik enigszins teleurgesteld. Ik ben een groot liefhebber van zijn andere boeken, maar dit is wel een erg droge opsomming. ‘Nog één hoofdstuk en dan mag je weer quilten, Els,’ zei ik steeds tegen mezelf.

Houdt van: Ik lees rijp en groen; van Spinoza tot Winnie de Poeh, en die twee liggen niet eens zo ver uiteen. Ook houd ik erg van Engelse literatuur. Het laatste boek van Ann Patchett, The Dutch House, heb ik ademloos gelezen; wat een stijl! Verder heb ik een zwak voor het werk van Arthur Japin. ‘Voor een ver familielid’ staat er in mijn exemplaar van Een schitterend gebrek; mijn moeder heette ook Japin, maar dan gewoon op zijn Hollands uitgesproken, hoor.

Favoriete leesplek: ’s Ochtends in alle vroegte, als de wereld nog stil is, kruip ik met een kop vers gezette koffie terug in bed en lig daar heerlijk nog een tijd te lezen.

Foto © Jacinthe Sykora

David Veninga, coach en projectmanager

Laatste boek: na een lange reeks van meer verstilde, donkere boeken heb ik net Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer gelezen. Wat een rijk boek! Heerlijk om weer eens zo’n grote ideeënroman à la Mulisch te lezen. En dan is Pfeijffer ook nog eens ontzettend humoristisch.
Houdt van: ik geniet enorm van verhalen over pijnlijke zoektochten van eenzelvige types, vaak met een overweldigend natuurlandschap als decor. Murakami, Liptrot, Blackburn, Vlautin en Vann; ik heb ze allemaal verslonden. Van Caribou Island ben ik echt ziek geweest. En nog nooit heb ik zó gehoopt dat het toch nog goed zou komen als bij Horace Hopper uit Laat me niet vallen. Tevergeefs natuurlijk, maar dat is juist lekker.
Favoriete leesplek: gewoon in bed; het enige moment waarop ik tijd heb. Soms neem ik een boek mee naar kantoor om niet uit het verhaal te raken en lees dan tussen de bedrijven door snel even een paar bladzijden.

Foto © Jacinthe Sykora

Jan Bensink, voormalig accountant en economiedocent

Laatste boek: met onze boekenclub hebben we Heilige strijd van Beatrice de Graaf besproken. Naar aanleiding daarvan lees ik nu Het koninkrijk van de angst  van Martha C. Nussbaum.
Houdt van: sinds mijn vrouw is overleden, staan vrienden en boeken op één lijn; met ieder boek heb ik een andere band. Nieuwsgierig was ik naar Raadselvader van Jolande Withuis. Ik herinner me dat Berry Withuis met H.W. ten Bosch hier in de winkel over schaken zat te praten. Het eerste boek dat ik zelf kocht – nu 73 jaar geleden – was Heimans, Heinsius en Thijsse’s geïllustreerde flora van Nederland. Meneer Ten Bosch haalde het voor mij uit de kast, want zelf pakken, dat durfde ik niet. De biografie Jelle zal wel zien van Jonne Harmsma betekent veel voor me. Als student bestudeerde ik Zijlstra’s boeken, nu wilde ik graag het hele verhaal achter deze man weten.
Favoriete leesplek: Thuis aan een tafel, niet in een stoel en al helemaal niet in bed. Als ik treffende dingen zie, maak ik graag aantekeningen. Maar nooit in het boek zelf; dat hoort niet, tenzij het studieboeken zijn.

Foto © Jacinthe Sykora

laatkomer

Sara Jelijs, onze nieuwe aanwinst bij Van Someren & Ten Bosch

Laatste boek: The complete stories van Roald Dahl (geniaal die man!). Als kind was ik bang voor het moment dat ik al zijn boeken uit zou hebben. ‘Expect the unexpected’, staat op het omslag van deze bundel; elk verhaal is inderdaad een emotionele achtbaan waarna je totaal verbijsterd achterblijft.
Houdt van: Vroeger was ik verslaafd aan de Donald Duck en aan de serie Het leven van een loser. Inmiddels is Dimitri Verhulst mijn favoriete schrijver; hij is echt een woordkunstenaar. De laatkomer, over een man die dementie veinst, is mijn lievelingsboek; heerlijk die sarcastische stijl en zwartgallige humor.
Favoriete leesplek: In mijn bed met boven mijn hoofd wat kerstlampjes en een rustig muziekje op de achtergrond. Als het dan ook nog eens regent, ben ik volmaakt gelukkig.

elisabethgoudzand

Elisabeth van Bakkerij van Rooyen

Laatste boek: Goudzand. Verhalen, dagboeken en brieven van Konstantin Paustovsky, samengesteld en vertaald door Wim Hartog en uitgegeven door Van Oorschot. Heerlijk dikke levensgeschiedenis, prachtige natuurbeschrijvingen en een fascinerend tijdsbeeld.
Houdt van: de Russische literatuur, vanwege de personages en de liefdesdrama’s.
Favoriete leesplek: de bank, met uitzicht op mijn stadstuintje.

Foto © Jacinthe Sykora

utopie

Bert van natuurvoedingswinkel De Koehoorn

Laatste boek: De utopie van de vrije markt van Hans Achterhuis. Mateloos interessante ontmaskering van het neoliberalisme, tegen de achtergrond van de internetzeepbel en wereldwijde bankencrisis.
Houdt van: alles van Adichie (We moeten allemaal feminist zijn) tot Zwagerman, maar ook filosofie, psychologie… wat eigenlijk niet?
Favoriete leesplek: de oude eiken kloostertafel in ons souterrain, waaraan ik als jongetje al de krant las. Ik kan daar uren slijten tot mijn vrouw roept: ‘Heb je nou nóg niet bewogen?!’

Heleenshepherd

Heleen Regenspurg, kunsthistorica

Laatste boek: My name is Lucy Barton van Elizabeth Strout. Het perfecte boek, zowel qua verhaal als stijl. Het speelt nog steeds af en toe door mijn hoofd en ik wil graag meer van haar lezen.
Houdt van: vooral Nederlandse literatuur, de laatste tijd ook meer hedendaagse auteurs. Verder lees ik steeds meer non-fictie, zoals The Shepherd’s Life van James Rebanks en Juliana van Jolande Withuis.
Favoriete leesplek: in de trein (als doorgewinterde forens). Als klein meisje las ik altijd in bad. Dat blijft de fijnste plek, maar helaas heb ik er nu geen.

Foto © Jacinthe Sykora

Coen de Heer, jurist

Laatste boek: twee uitersten: de biografie van boer en politicus Sicco Mansholt, geschreven door Johan van Merriënboer. Prachtig! En het boekje Voorlichting loopt met u mee tot het ravijn van Ybeltje Berckmoes. Tja.
Houdt van: non-fictie (politiek, geschiedenis, maatschappij, wetenschap). Misschien in een poging om te begrijpen wat er om mij heen gebeurt. Soms laat ik mij tot fictie verleiden, met wisselend succes. Psychologie- en zelfhulpboeken lees ik niet.
Favoriete leesplek: met een nieuw boek onder de arm de straat oversteken om bij Van Rossum een cortado te drinken – dat zijn momenten van grote tevredenheid. Overigens kan ik overal lezen, en dat doe ik ook: op het station, op mijn werk, thuis op de bank, in bad of in bed.

Foto © Jacinthe Sykora

narnia

Aaron (12 jaar) en Rohan (7 jaar) van der Starre

Laatste boek: Aaron vindt alles wat met mythologie te maken heeft fantastisch en heeft net Mythos van Stephen Fry gelezen. ‘Niet aan te raden als je geen sterke maag hebt,’ waarschuwt hij. Rohans laatste boek is Lego ninjago. Het boek van Spinjitzu: ‘Je leert er alles over ninja’s en mooie vechtkunsten.’
Houden van: ‘Als boeken eten waren, was ik een alleseter,’ zegt Rohan. Maar het mag niet over enge monsters gaan, want in mijn hoofd maak ik alles nog tien keer erger.’ Beide broers houden veel van fantasy. Aarons favoriete auteur is Rick Riordan, Rohan houdt van Podkin Eenoor en de Fantasia-serie. ‘Papa leest ons elke avond voor. Samen hebben we Terry Pratchett en alle delen van Narnia gelezen, maar ook Tolstoj en De wereld van Sofie. Vaak hebben we het dan over vragen als waarom worden kippen verliefd en hoe kan het dat de zon brandt als er geen zuurstof in de kosmos is?’  
Favoriete leesplek: op de bank, in bed of in de hut op mijn slaapkamer (Rohan). Aaron leest het liefst ’s avonds: ‘Dan is het verhaal extra spannend en snap ik Engelse boeken het best.’

Geert van Dee

Foto © Jacinthe Sykora

vertaald uit het Engels, naar het oorspronkelijke Hebreeuws door Inge Pieters

Geert van Dee, voormalig organisatieadviseur

Laatste boek: Homo Deus van Yuval Noah Harari, een beangstigend maar geweldig boek. Ik wil nu ook heel graag Sapiens lezen, maar dat heeft mijn vrouw nog niet uit.
Houdt van: voornamelijk non-fictie met een sterke voorkeur voor (politieke) biografieën. Zo ben ik nu bezig in de biografie van Angela Merkel van Michèle de Waard, lekker compact voor in de tas. Verder heb ik net de monumentale biografie van de Duitse historicus Volker Ullrich over Adolf Hitler aangeschaft; je wilt toch begrijpen hoe zo’n man in elkaar steekt.
Favoriete leesplek: onze study, of liever gezegd bureau, waar ik mij heerlijk in mijn Schuitemastoel nestel (eeuwig zonde dat de fabriek ermee opgehouden is). Alle lampen uit, op een na, en lekker lezen maar.

Foto © Jacinthe Sykora

ongemak

Otteline Leopold, psychologe

Laatste boek: Met mijn leesclub lezen we altijd het hele oeuvre van een auteur. Nu zijn we bezig met Duitse les van Siegfried Lenz. Een ‘nobel’ en nog altijd opvallend actueel boek dat duidelijk maakt hoe belangrijk het is om zelf te blijven denken. Eerder las ik De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld; wat kan die schrijven! Ik ga haar zeker volgen.
Houdt van: Poëzie. Op mijn kamer staat al jaren een foto van Joseph Brodsky, met kat. Vooral de Poolse dichters vind ik prachtig. Het bundeltje Mystiek voor beginners van Zagajewski heeft mij ooit nog eens door een vreselijke zeilreis naar de Lofoten gesleept. Vertaler Gerard Rasch, die al deze dichters ontsloten heeft, ben ik al mijn hele leven dankbaar.
Favoriete leesplek: gewoon thuis op de bank en in de trein.

Foto © Jacinthe Sykora

renegades

Mila Noe, 2e klas mavo van het Baudartius College

Laatste boek: Op dit moment lees ik drie boeken tegelijk, Renegades van Marissa Meyer, Good Night Stories for Rebel Girls van Elena Favilli en het laatste deel van mijn oude verslaving, Dagboek van een Muts van Rachel Renée Russell. Dat laatste boek mag helaas niet van mijn lerares Nederlands, dus tijdens die les lees ik altijd stiekem Engels.
Houdt van: Fantasy! Ik vind het heerlijk om in een andere wereld te duiken. Boeken van Nederlandse auteurs voor mijn leeftijd zijn vaak zo zwaar op de hand en gaan vooral over problemen. Ik heb helemaal geen zin om me daarmee bezig te houden; mijn eigen leven is al serieus genoeg.
Favoriete leesplek: Eigenlijk overal, maar ik zit tijdens het lezen wel altijd heel graag in kleermakerszit. Het liefst op de vloer van mijn kamer met mijn rug tegen de deur, maar dan moppert mijn moeder altijd dat ze er niet meer in kan.

Pieter Swier300

Foto © Jacinthe Sykora

Willem Brakman, Pieters opa

Pieter Swier, postbode en filmmaker

Laatste boek: Als groot horrorliefhebber ben ik al bijna een jaar bezig met Fantastische verhalen van H.P. Lovecraft, maar tegelijkertijd (her)las ik Harry Potter, Moby Dick, de Anton Wachtercyclus van Vestdijk en Lunchpauzegedichten van Jan Arends. De laatste twee auteurs zijn tijdgenoten van mijn opa, de schrijver Willem Brakman. Mijn oma ging vroeger urenlang met ons fietsen, zodat hij ongestoord kon werken. Maar hij was een hele lieve man en het is bijzonder om via zijn werk meer over hem te weten te komen.
Houdt van: Een van de mooiste boeken die ik ken is In de waterwingebieden van H.H. ter Balkt. Vooral zijn Boerengedichten vind ik prachtig, ook vanwege de raakvlakken met mijn eigen filmwerk. Verder heb ik laatst Reizen met Charley van Steinbeck weer eens gelezen. Een oergezellig boek; zo met een hondje in een auto een beetje rondrijden, heerlijk lijkt me dat!
Favoriete leesplek: een fijne stoel in de speciale boekenkamer – bibliotheek klinkt zo pretentieus – aan de achterkant van mijn huis, met uitzicht op de Wijnhuistoren.

Inschrijven nieuwsbrief