Nieuwsbrief

Tip van uw boekhandel

Toevallig (of juist niet) was de schrijfster onlangs op bezoek bij de docentenleesclub van het Eligant (daar waren ze ook allemaal enthousiast) en wipte ze even bij ons binnen om deze foto op onze trap te laten maken.

Luister van Sacha Bronwasser

Kunnen jullie een fijn boek voor de vakantie aanraden? Ja, dat kunnen we! Nieuwsgierig gemaakt door de unaniem lovende recensies lazen wij – Jacinthe, Tatjana en Ine – Luister van Sacha Bronwasser in één ruk uit. ‘We bewegen doof en blind door de tijd die ons omhult. Maar het startschot voor de gebeurtenissen is al lang geleden gegeven.’ Om die intrigerende gedachte draait het in deze pageturner die je dwars door het Parijs van de jaren tachtig voert. Het verhaal is filmisch, meeslepend en ingenieus geconstrueerd. Het brengt je terug naar die eerste momenten als student, op zoek naar wie je bent en wie je graag wilt worden.
Wat ons betreft is Luister van Sacha Bronwasser hét boek voor in de vakantiekoffer.

Sacha Bronwasser is kunsthistoricus en schreef twintig jaar lang kunstkritieken voor De Volkskrant. Kunst is een belangrijk thema in haar werk. In 2019 debuteerde ze met Niets is gelogen. Luister is haar tweede roman, waarin we Marie volgen tijdens haar eerste jaar als fotografiestudent en daarna in Parijs waar ze, na een vervelend incident met haar docent, als au pair aan de slag gaat. Ze komt terecht in een eigenaardig gezin, met een vader die een speciale gave heeft: hij ziet naderend onheil. Kijken en zien, écht zien, daar gaat het om in deze intrigerende roman.

Meestal kijken wij, boekhandelaren in Zutphen, een beetje argwanend naar journalisten die ook romanschrijver willen zijn. Een journalistiek stuk voor de krant is toch iets anders dan een goed gecomponeerde, soepel geschreven roman. Maar Sacha Bronwasser is daar geheel in geslaagd en wat ons betreft in één klap opgenomen in de vaderlandse literaire canon.

Alles wat in de jubelende recensies over Luister stond, is waar: ‘ijzersterk’, ‘licht van toon’, ‘meesterlijk opgebouwd’, ‘onweerstaanbaar’, ‘ouderwetse doorleesspanning’, ‘ontroerend en krachtig’, ‘een boek dat je “gewoon lekker” kunt lezen maar waar ook genoeg in zit om over na te denken.’ En waar we nog aan zouden willen toevoegen dat het zo fijn pretentieloos is. Een verademing. Nergens overspeelt Bronwasser haar hand met te veel ideeën en te veel draadjes die aan elkaar geknoopt moeten worden. Luister is zowel een kunstig bouwwerk als een organisch geheel, alsof het in één pennenstreek is geschreven, volkomen natuurlijk en overtuigend.

Het gedetailleerde verhaal van Luister gaan we hier niet uit de doeken doen. Zonde van uw leesplezier. Kees ’t Hart verwoordt het in De Groene, waarbij hij Susan Sontag aanhaalt, zo: ‘Alles verdwijnt in de samenvatting, elk schrijfgeluk, elke schrijfwanhoop, elke stijl, alleen Het Verhaal blijft over. En om Het Verhaal gaat het niet in literatuur, stelt ze provocerend, ik zeg het haar na, dat weten we nu wel, alle verhalen kennen we, het gaat om de stijl. En het verlangen naar iets, zeg ik er voorzichtig achteraan, naar alles, naar verlorenheid, kennis, inzicht. En dat verlangen is waar het vanaf bladzijde één van deze zeer geslaagde roman van Bronwasser om gaat.’

Hier hebben wij niets meer aan toe te voegen. We wensen u een mooie leeszomer!