Bram over Antiboy

Wat doe je als je je niet thuis voelt in je eigen lichaam en twijfelt over je identiteit? In het ‘coming of gender’-essay Antiboy van Valentijn Hoogenkamp volg je het hoofdpersonage Antiboy, dat na een noodgedwongen borstamputatie beseft niet langer als vrouw verder te hoeven leven.

De persoonlijke zoektocht van Antiboy naar zichzelf laat indringend en genuanceerd zien hoe dwingend genderconstructies kunnen zijn. Je leest hoe Antiboy vanaf zijn jeugd zich al niet op zijn plek voelt en hoe dit afstand tot hemzelf creëert: ‘Mijn lievelingsjurk, mijn bescherming (…) Ik trok hem aan over mijn trainingspak, met mijn handen in mijn zij creëer ik een taille. Het meisje in de spiegel doet met doffe ogen hetzelfde.’

Ook de verwachtingen van anderen leggen een enorme druk op de hoofdpersoon. Soms zijn die verwachtingen heel onaangenaam: een arts meldt doodleuk dat ‘het esthetisch ongewenst is als een vrouw geen borsten heeft’. En soms zijn ze heel begrijpelijk, als oma aan Antiboy vraagt wie hij nu is. ‘Uw kleinkind,’ antwoordt hij. ‘Ik noem mijn meisjesnaam en dan mijn nieuwe naam.’

‘Gefeliciteerd zeggen mensen nu vaak tegen me. Alsof ik net geboren ben.’

Een mooi, heftig en belangrijk boek.