Anna over Het laatste voorjaar

Een door haarzelf geschreven in memoriam voor literair tijdschrift Tirade blijft haar tot op heden achtervolgen. Maar veertien jaar na haar laatste boek, verschijnt er toch echt een nieuwe roman van de springlevende Minke Douwesz: Het laatste voorjaar.

Twee boeken schreef Douwesz eerder: Strikt, over de ontwikkeling van een liefde, en Weg, over het einde en de nasleep van een relatie. Voor die laatste ontving ze de Opzij Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs.

Zoals altijd is haar hoofdpersonage een nuchtere, ietwat stugge lesbische vrouw van wie je steeds meer gaat houden. In Het laatste voorjaar is dat Ese Jelles, lerares Duits van een jaar of vijftig, die na jaren trouwe dienst op een dag spontaan ontslag neemt en besluit om naar de Krim te fietsen, naar het huis van Tsjechov.

In haar kenmerkende realistische en gedetailleerde schrijfstijl, gelardeerd met onderkoelde humor, beschrijft Douwesz Ese’s tocht. Met toneelwerken van Tsjechov en Paustovski’s Verhaal van een leven in haar fietstas gaat ze op reis, door Duitsland, Polen en Oekraïne. De fietstocht wordt afgewisseld met verhaallijnen in het verleden – zowel over de afgelopen jaren, waarin ze zich steeds meer is gaan ergeren aan de onstuitbare en zinloze onderwijsvernieuwingen op haar school, als over haar relatie met haar grote liefde Martie, die onlangs is overleden. Ondertussen maakt Ese zich druk om de wereld, die in haar ogen in rap tempo ten onder gaat. Ik kon niet stoppen met lezen!