Maarten van Buuren over Nietzsche

In Genealogie van de moraal, voor het eerst verschenen in 1887, betoogt Friedrich Nietzsche dat goed en kwaad waarden zijn die van periode tot periode en van land tot land verschillen. In de oudheid bestond het ‘goede’ uit eigenschappen als moed, strijdvaardigheid, expansiedrift en oorlog voeren. De machthebbers legden deze moraal op aan het volk. ‘Slecht’ waren in hun ogen de morele waarden van de ondergeschikten: medelijden, nederigheid en schuldbewustzijn. Later keerde de joods-christelijke moraal deze waarden om. Medelijden en nederigheid werden verheven tot het ‘goede’; moed en expansiedrift werden gedevalueerd tot het ‘kwaad’.
Nietzsche pleit voor een herstel van de oorspronkelijke betekenis van goed en kwaad. De inzet van zijn boek is een herwaardering van alle waarden.

Maarten van Buuren maakte een nieuwe vertaling van dit sleutelwerk in Nietzsches oeuvre en schreef er een prikkelend essay over: Nietzsches wraak.

Maarten van Buuren (1948) is emeritus hoogleraar moderne Franse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde over levenskunst, waanzin en Spinoza, wiens Ethica hij vertaalde. Van Nietzsche vertaalde Van Buuren Voorbij goed en kwaad (2023), Het dionysische wereldbeeld (2024) en Genealogie van de moraal (2024).